Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

before X-mas (Γιάννης ο κουβάς)

Αστέρας Τρίπολης – ΠΑΟ
&
ΠΑΟ – Ολ. Βόλου

Τα δύο ματς, παρόλο που στο ένα καταφέραμε και πήραμε τον βαθμό της ισοπαλίας ενώ στο άλλο πήραμε από τα 3… τίποτα (έλεος, πόσο πάτο πιάσαμε) έχουν πολλές ομοιότητες, για αυτό αρνούμαι να κουράσω το μυαλό μου διπλά και να γράψω δύο κείμενα… Εξάλλου πονάει τόσο με αυτά που ακολούθησαν, που και να το ήθελα δεν είναι δυνατό.
Τα δύο ματς τα είδα μέσω ίντερνετ (ναι, όλοι το κάνουμε και όποιος είναι τόσο υποκριτής που από το μπλογκ προωθούνται παράνομες πράξεις ας πάει να διαβάσει το zougla.gr )
Μάλιστα στο ματς με τον Ολ. Βόλου με είχε πληροφορήσει για το γκολ ο Άρης ο τέρμας γύρω στα 10’ πριν… άτιμη DSL…

Κάποιες παρατηρήσεις για τα ματς:

1) Όταν το αριστερό σου μπακ μπορούν να το τριπλάρουν ακόμα και γιαγιάδες με καροτσάκι τότε γάμα τα.
ποια είπες γιαγιά ρε?
2) Όταν ο Λουκάς βγάζει, αντικειμενικά, εδώ και 2 μήνες τις καλύτερες σέντρες σου τότε ξανα-γάμα τα (τιμώ Λουκά, αγαπώ Λουκά, mvp της σεζόν μαζί με Τζιμπρίλ… όμως καταλαβαίνετε που το πάω)

3) Όταν για να βγει ο Ζιλμπέρτο από την 11αδα πρέπει να γίνουν ταυτόχρονα τα εξής, να αρθρώσει σοβαρό πολιτικό λόγο ο Ψωμιάδης, να ταΐσουν μετανάστες και ναρκομανείς ο Άδωνις και τα υπόλοιπα παιδιά του ΛΑΟΣ στο σύνταγμα με περιφρούρηση αναρχικών και να σταματήσει το ΑΝΤ1 να προβάλει το «καφέ του εμετού» τότε…


4) Όταν το τέρμα σου έχει γίνει βολεϊμπολίστας και νομίζει πως αν μπλοκάρει την μπάλα θα του χρεώσουν «πιαστό»…

5) Όταν τα στόπερ σου διώχνουν την μπάλα – αντί να την μοιράζουν ψύχραιμα στα χαφ – λες και είναι φαντάροι σε εμπόλεμη ζώνη και αυτό το στρογγυλό πράγμα στα πόδια τους θα εκραγεί…


6) Όταν είσαι στο 0 – 0 και ο προπονητής σου βάζει τον αναπληρωματικό αριστερό μπακ στο κέντρο, παρόλο που «δεν ξέρουμε τι γίνεται στις προπονήσεις» κάτι βρωμάει…

Πόσο να αντέξει και ο φίλαθλος που τα βλέπει αυτά από την εξέδρα? Είναι δυνατόν να συγκρατηθεί? Όταν σου τηλεφωνεί η τράπεζα για το δάνειο, όταν το κωλόπαιδο κάνει κοπάνες από τα αγγλικά, όταν η γυναίκα σου έχει πονοκέφαλο συνέχεια, όταν στις ειδήσεις βλέπεις πως ο μισθός σου θα φτάνει για ένα κουλούρι (χωρίς σουσάμι), όταν έχεις ακούσει και πιστέψει για το πληρέστερο ρόστερ, για 5-10-15-20 (φτου και βγάινω) αμπράμοβιτς, όταν παίρνεις τον Μελίσση 2,5 Εκατομμύρια Ευρώ, όταν ο Κόκκαλης σου κάνει χοχοχο στα μούτρα σου, όταν πήρες το νταμπλ και πας για την δικιά σου δυναστεία και παίρνεις το διαρκείας σου το καλοκαίρι… και πας στο γήπεδο… και βλέπεις τα καμάρια σου να μην μπορούν να αλλάξουν 3 διαδοχικές πάσες από το κέντρο και μπροστά τότε τα παίρνεις στο κρανίο, βρίζεις παναγίες, αγ. Βασίληδες, σοδομίζεις τους τάρανδους και καις την φάτνη… δεν λέω να μην χάσει η ομάδα, η ήττα είναι στο παιχνίδι, όμως όχι έτσι…

γλυκούλης φαίνεται
Επιπλέον, ο Βγενόπουλος, προσβλήθηκε θανάσιμα που οι οπαδοί μας τα έχουν πάρει και έκαναν επεισόδια και αποφάσισε να την κάνει και να μείνουν 4 αμπράμοβιτς… στον αγγελικό χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου αυτό τον χάλασε…

Ο Πατέρας, τώρα που το «κότερο» μπάζει νερά το εγκαταλείπει πρώτος…
Έτσι και μείνουμε πάλι με τον Τζίγγερ… ούτε ο Τσακ Νόρις μαζί με όλη την παρέα του δεν σας σώζουν...


Γιάννης ο κουβάς

Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

Η αντιμετώπιση των αδιάφορων παιχνιδιών (Αλ Καπελόνε)

«Πώς να αντιμετωπίσω αυτόν τον αγώνα;» Αυτή πρέπει να ήταν η πρώτη σκέψη του Ζεσουάλδο Φερέιρα για το ματς του Παναθηναϊκού με την Κοπεγχάγη. Εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι ήταν προτιμότερο να είχε χρησιμοποιήσει αναπληρωματικούς, παίκτες με φιλοδοξία που θα είχαν κίνητρο να αποδείξουν στον προπονητή τους ότι αξίζουν θέση βασικού. Αν σκεφτούμε το ρόστερ της ομάδας, ο Παναθηναϊκός έχει πολλούς ισάξιους παίκτες. Όταν παίζουν δίτερμα στην προπόνηση οι βασικοί με τους αναπληρωματικούς δεν.. γέρνει το γήπεδο ρε παιδί μου!



«Ο Καντέ δηλαδή είναι καλύτερος από μένα;» αναρωτιέται ο τίμιος Βάσκος Γιόσου Σαριέγκι. Και δεν έχει άδικο.. Έστω σε αυτόν τον αδιάφορο βαθμολογικά αγώνα θα μπορούσε να παίξει βασικός. Ή να ξεκινήσει και ο νεαρός Ιωαννίδης στη θέση του Σπυρόπουλου για να τον ξεκουράσει, αλλά και για να παίρνει εμπειρία. Δηλαδή αν τραυματιστεί πχ. ο Σπυρόπουλος, ποιος θα τον αντικαταστήσει; Πάλι ο Βύντρα θα πρέπει να βγάλει το φίδι απ’την τρύπα; Άλλωστε το να τραυματιστεί ένας παίκτης στο ελληνικό πρωτάθλημα, όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε, δεν είναι και τόσο δύσκολο..



Τέλος δεν θα ήταν κακό να ξεκουραστούν και μερικοί παίκτες που παίζουν συνεχώς. Μην ξεχνάμε ότι ο ΠΑΟ παίζει ένα δύσκολο παιχνίδι με τον Αστέρα στην Τρίπολη. Ματς όπως αυτό στην Κοπεγχάγη είναι ευκαιρία ξεκούρασης για τους βασικούς και απόδειξης δυνατοτήτων των αναπληρωματικών. Δεν μπορώ να βλέπω τον Τζιμπρίλ να τα δίνει όλα σε κάθε ματς από την αρχή της χρονιάς, ακόμα και στο κύπελλο με την Κοζάνη!!! Ξεκουράστε τον πριν ξεφουσκώσει..

Αλ Καπελόνε

Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Αναπάντητα ερωτήματα υπάρχουν ακόμα! (Μιχάλης ο έξω δεξιά)

Όντας ανήσυχα πνεύματα αναζητάμε τις απαντήσεις στα μέχρι τώρα αναπάντητα ερωτήματα του Ελληνικού και όχι μόνο ποδοσφαίρου.

Αναζητάμε τις λύσεις στους προβληματισμούς μας που προκύπτουν από την αγάπη μας για την απόλυτα στρογγυλή κουκλάρα που λέγεται μπάλα και προσπαθούμε να καταλάβουμε αν οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα η καταστάσεις είναι συμπτωματική ή αν έχει σχέση με την πραγματικότητα!


Περί τίνος ο λόγος θα αναρωτιέστε...Και ο νούμερο ένα λόγος περί του ποιός εκ των Πάπα Μπούμπα Ντιόπ, Ζουέλα και του παλαιού μας γνώριμου Αγκάλι είναι ο "Έλληνας" Mr. Eko ???



Δεύτερον, ποιά εκ της σχολής μυστικών πρακτόρων του ΘΒ όπου φοίτησε και αποφοίτησε ο Θανάσης Βέγγος και εκ της σχολής Ελλήνων διαιτητών όπου επίσης φοίτησε και αποφοίτησε ο Τάσσος Κάκος είναι η ποιό πετυχημένη??? "Εδώ έχω να σχολιάσω πως η κύρια ομοιότητα των δύο είναι οι σωστές αποφάσεις που προκύπτουν από την οξυδέρκειά τους".







Τρίτον, πόσο τυχεροί θα πρέπει να αισθανόμαστε όλοι που έχουμε τέτοιους κυνηγούς ταλέντων στην υπέροχη Ελλάδα μας και δεν αφήνουν φύλλο να πέσει κάτω??? Πόσο μάλιστα τυχερά θα πρέπει να αισθάνονται τα νέα ταλεντάκια και ταλεντάρες που ούκ ολίγα υπάρχουν στις διάφορες ακαδημίες??? "Εδώ βέβαια θα πρέπει αν προσθέσω πως καταλαβαίνω οτι αν ο Πατέρας του μικρού ταλέντου δεν έχει και 10 χιλιαρικάκια ευρώπουλα να σπρώξει στον μάνατζερ πώς να παίξει μπάλα το καμάρι του? Πρέπει να ζήσει και αυτός!"

Δείτε τα παρακάτω βίντεο με ιδιαίτερη προσοχή με κάποια από τα επόμενα λαμπρά αστέρια του παγκοσμίου ποδοσφαίρου που φυσικά είχαν την πραγματική τύχη να μην γεννηθούν στην Ελλάδα και μεταξύ αυτών το νέο 10άρι της Μπαρτσελόνα που είναι ο 13χρονος Έλληνας Γιώργος Σπανουδάκης που είναι ο νέος Μέσσι χωρίς καμία υπερβολή!







Στην Ελλάδα δυστυχώς τα όμορφα ταλέντα, όμορφα καίγονται και όσα φεύγουν γλυτώνουν την φωτιά!

Άν βρείτε τις απαντήσεις στα αναπάντητα ερωτήματα που παραθέσαμε πέιτε τες και σε εμάς!

Μιχάλης, ο έξω δεξιά

Χρυσή Μπάλα και Κατεστημένο (Γιάννης ο κουβάς)

Σε λίγες μέρες θα δοθεί το βραβείο της «χρυσής μπάλας» και κάτι μας αερίζει τα @ρχίδι@... ποιός ξέρει να εκτιμά καλύτερα από εμάς τους καλύτερους των καλύτερων Των Kαλύτερων;

Εντάξει, το κατεστημένο της Barca, με όλη αυτή την προπαγάνδα πως και καλά παίζει την καλύτερη μπάλα στον κόσμο που στηρίζεται απροκάλυπτα από τους δημοσιογράφους και όλα τα ΜΜΕ που ασχολούνται με τον αθλητισμό, ξέρουμε ότι θα κάνει καλά την δουλειά του και κάποιος από τους άμπαλους που φοράνε την φανέλα με την διαφήμιση της Unicef (μη χέσω, βάλε μια διαφήμιση Marlboro και μετά έλα να ξανακουβεντιάσουμε)…



xavi, iniesta & messi είναι οι επικρατέστεροι, ο ένας χειρότερος από τον άλλον…

Messi… υποτίθεται ο καλύτερος όλων την τελευταία 5ετία, KLAIN MAIN… στην ελλάδα έχουμε βγάλει 3-4 messi… γιατί δηλαδή; Ο κούτσια ή ο φέτφα δεν έχουν θέση στην 11αδα της barca; Από έγκυρες πληροφορίες που έχω αποκλειστικά ΕΓΩ, ο γκουαρντιόλα θα κινηθεί για την απόκτηση του κούτσια τον Ιανουάριο, φέρεται ότι είναι δυσαρεστημένος που ο original messi δεν σκοράρει απέναντι στην Real και θέλει να φέρει τον κούτσια για να νιώσει λίγο την πίεση και τον ανταγωνισμό για την θέση στην 11αδα.

δείξε του πως γίνεται σωστά
Xavi… μηχανάκι, κομπιουτεράκι και μηχανισμός των αντικυθήρων (ξεστραβώσου: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B7%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%85%CE%B8%CE%AE%CF%81%CF%89%CE%BD) της Barca… χωρίς αυτόν βραχυκυκλώνει και ζορίζεται να βάλει 3 παστέλια στο ημίχρονο… σοβαρευτείτε ρε!!! Παντελής Καφές, Ζιλμπέρτο Σίλβα, Ντουντού… τι να μας πει ο xavi μπροστά σε αυτούς τους ογκόλιθους; Λείπει ένας από αυτούς και οι ομάδες τους ζορίζονται να αλλάξουν 3 συνεχόμενες πάσες στο ημίχρονο…

Iniesta… έβαλε το γκολ στον τελικό του μουντιάλ… γάμησε μας… σεμπάστιαν λέτο λέω εγώ, έβαλε το γκολ στον τελικό κυπέλλου hellas online… τι πάτε να συγκρίνετε δηλαδή; Αφήστε που άμα το μάθει ο σεμπάστιαν θα μπουκάρει στα αποδυτήρια της “mes que un club” και θα τους αρχίσει στις φάπες, τα νεύρα του Αργεντίνου δεν είναι πολύ καλά τελευταία…

Goaaaal
ναι, ψαρώσαμε τώρα...

Μετά από όλα αυτά έχει κανείς κουράγιο να δει ισπανικό πρωτάθλημα; Να ασχοληθεί με το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο γενικότερα; Υπάρχει τόση ψευτιά παντού! (πετρόχειλος σπικινγκ)



Σούπερλιγκ για να φανούν οι άξιοι! Όχι στο ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο! Ναι στο τσαφ!

Γιάννης ο κουβάς

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

Όσιος Τζιμπρίλ (Μιχάλης ο έξω δεξιά)

Δέν τα πάω πολύ καλά με τις γιορτές και γι' αυτό ξεχνάω κάποιες φορές να ευχηθώ σε αγαπημένα μου πρόσωπα και συνεπώς δεν γνωρίζω με βεβαιότητα αν υπάρχει άγιος Μαυρίκιος αλλά σκουρόχρωμος άγιος υπάρχει τουλάχιστον στα ποδοσφαιρικά πλαίσια και λέγεται Τζιμπρίλ Σισέ.


Ο υπεραθλητής Γάλλος έχει την "μασιά" και βγάζει συνεχώς τα κάστανα από την φωτιά για τον μετριότατο φέτος Παναθηναϊκό, με 13 γκόλ στο πρωτάθλημα και 29 πέρυσι σε όλες τις διοργανώσεις.



Το ρεκόρ του Γάλλου ήταν τα 30 γκόλ που είχε πετύχει με την Οσέρ σε μία σεζόν και παραλίγο να το σπάσει στην πρώτη του χρονιά στους πράσινους αφού στην περασμένη χρονιά σημείωσε μόλις ένα λιγότερο και κατάφερε έτσι να γίνει μέσα σε λιγότερο από μιάμιση σεζόν ο πολυτιμότερος ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού όλων των εποχών τηρουμένων των αναλογιών!


Ο Τζιμπρίλ Σισέ έχει σημειώσει 38 γκόλ σε 40 αγώνες πρωταθλήματος και οι φοβερές και τρομερές του επιδόσεις έχουν ανοίξει την όρεξη σε αρκετούς Ευρωπαϊκούς συλλόγους με την Λίβερπουλ να έχει τον κύριο λόγο και όπως λένε κάποια δημοσιεύματα ετοιμάζεται να καταθέσει πρόταση του ύψους των 14 εκατομμυρίων ευρώ!

Τα ερωτήματα που προκύπτουν όμως είναι οτι αν ο Παναθηναϊκός παραχωρήσει τον Γάλλο ποιός θα πάρει την σκυτάλη στο σκοράριμα και θα τον τραβήξει από τα μαλλιά στην μεγάλη κούρσα που έχει να διανύσει όπως μέχρι τώρα έκανε ο Σισέ? Όσο δελεαστική και αν είναι η πρόταση, έχουν οι πράσινοι την πολυτέλεια να τον παραχωρήσουν? Μήπως κάτι τέτοιο θα σήμαινε το τέλος του φετινού Παναθηναϊκού?

Μιχάλης, ο έξω δεξιά




Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

Αυτός ο θρύλος και νεκρούς ανασταίνει! (Μιχάλης ο έξω δεξιά)


Στο ντέρμπι του περασμένου Σαββάτου υπήρχαν δύο φίλοι από την Ισπανία καθισμένοι σε τραπέζι με πράσινη τσόχα, ο ένας απέναντι στον άλλον σε παιχνίδι για δύο.


Από την μια ο Ερνέστο Βαλβέρδε ο «χαλαρός» με «φουλ του άσσου με βαλέδες» και τα χαρτιά ανοιχτά στο τραπέζι και από την άλλη ο Μανόλο Χιμένεθ «ο παθιασμένος» με «κέντα χωρίς βαλέ». Ούτε άσσο στο μανίκι δεν είχε και το πώς κατάφερε και πήρε την παρτίδα, ένας θεός το ξέρει!

Του Ερνέστο Βαλβέρδε  μάλλον  οι περισσότεροι «βαλέδες» του βγήκανε  «ντάμες» και μάλιστα από τις αυθεντικές. Και για να αναφερθούμε και με ποδοσφαιρικούς όρους στο ματς του περασμένου Σαββάτου, ο Ολυμπιακός πήρε ελάχιστες μονομαχίες που αρμόζουν σε ντέρμπι και για να τις θυμηθώ δυσκολεύομαι πολύ!

Η ΑΕΚ δεν ήταν καλύτερη, παρόλα αυτά όμως και χωρίς να έχει κλασικές ευκαιρίες όπως ο Ολυμπιακός με κύριο εκφραστή τον Μιραλλάς, και με εξαίρεση την εξ’επαφής κεφαλιά του Λεονάρντο από την μικρή περιοχή στο πρώτο ημίχρονο, έδειξε ότι ήθελε λίγο παραπάνω να κερδίσει. Όπως κύλησε το παιχνίδι θα μπορούσε να χάσει όμως κέρδισε και εκεί τελειώνει όλη η κουβέντα.

πάει το περιστεράκι...

Καλύτεροι παίχτες από πλευράς ΑΕΚ με διαφορά κατά την άποψή μου Ο Μάκος που παιχνίδι με το παιχνίδι γίνεται και καλύτερος και δεύτερος ο Αραμπατζής που όπου χρειάστηκε να επέμβει το έκανε και αντικατέστησε το κενό του Σάχα με τον καλύτερο τρόπο.

Τώρα, όπως λένε και οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι «αμπελοφιλόσοφοι» και «μπουρδολόγοι» Έλληνες δημοσιογράφοι και σχολιαστές, και δεν αναφέρομαι σε όλους, υπάρχουν δυο περιπτώσεις όταν δεν είσαι καλός στο γήπεδο. Ή να πάρεις ένα καλό αποτέλεσμα ή να μην το πάρεις. Η ΑΕΚ ανήκει στην πρώτη περίπτωση και ο Ολυμπιακός στην δεύτερη. Το μαγικό της υπόθεσης όμως είναι ότι σε αυτές τις δύο περιπτώσεις θα πέσεις ακόμα και όταν είσαι καλός στο γήπεδο! Δηλαδή σε οποιαδήποτε περίπτωση! Μεγάλοι Μέντορες του ποδοσφαίρου! Έλληνες Μέντορες!

Φυσιογνωμικά μοιάζουν τουλάχιστον σαν ξαδέρφια... αν όχι σαν αδέρφια!
Διακριθέντες για τον Ολυμπιακό για άλλη μια φορά, αν και δεν κατάφερε να σκοράρει, ο Κέβιν Μιραλλάς και ο πιτσιρικάς Ποτουρίδης που αν μη τι άλλο έδειξε ότι έχει άντερα!

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης από την πλευρά του έτριξε τα δόντια ως όφειλε στους παίχτες του τονίζοντας πως στο παρελθόν έχουν φύγει από την ομάδα ποδοσφαιριστές που επέδειξαν αγωνιστική αδιαφορία και δεν θα διατάσει να πράξει το ίδιο σε ανάλογες περιπτώσεις χωρίς να υπονοεί ότι ισχύει κάτι τέτοιο στον φετινό Ολυμπιακό. Είπε όμως επίσης πως θα είναι δίπλα τους μέχρι το τέλος όσο και αυτοί θα είναι αυτοί που αρμόζει να είναι!

θα είμαι δίπλα σας...

Τέλος , για να φτάσουμε και σε ένα γενικό συμπέρασμα, ποδόσφαιρο δεν παίζουν ούτε τα εκατομμύρια ούτε η φανέλα από μόνη της. Η ψυχή μετράει και κυρίως στα ντέρμπι! Πολλά τα παραδείγματα του παρελθόντος προς γνώσιν και συμόρφωσιν!

Για τον φετινό λογαριασμό λοιπόν, ΑΕΚ 1 - Ολυμπιακός 0!

Z for Zorro

Υ.Γ.: «Αναπάντητα Ερωτήματα»

1) Όλοι οι κόουτς έχουν εμμονές, αλλά μέχρι πότε? «π.χ. εμμονή Φουστέρ»

2) Πότε ο Ολυμπιακός θα βάλει πέναλτι??? «Α, ρε Τζόλε!!!»

3) Πότε θα λάβει τέλος αυτό το χάρμα ήδεστε διαιτητικό ρεσιτάλ??? «Το παρακάτω βίντεο αφιερωμένο εξαιρετικά  στην σχολή διαιτητών- ¨σχολή πρακτόρων¨ με απεριόριστο χιούμορ και αμέριστη συμπάθεια προς τα πρόσωπα αυτών»


Μιχάλης, ο έξω δεξιά


Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Ο αδικημένος Έλληνας φίλαθλος (Μιχάλης ο έξω δεξιά)

Ξεκινώντας να γράφω αυτό το ταπεινό κειμενάκι  για τους λίγους μα πιστούς μου αναγνώστες είχα πάντα στο μυαλό μου ότι κάτι χρωστούσα να γράψω….και αν και άργησα, το έκανα τώρα.

Τι άλλο από τον Έλληνα φίλαθλο? Τον αδικημένο και φαντασιόπληκτο Έλληνα φίλαθλο που βλέπει παντού πέναλτι, πλάγιες γραμμές να μετακινούνται, σημαιάκια του κόρνερ με δόντια να τον κυνηγάνε, σφυρίχτρες κρεμασμένες στους λαιμούς φαντασμάτων και τεράστιες μπάλες ποδοσφαίρου να αποτελούν τα «δεσμά» τους ,όπου και αν πάνε!




Πρόκειται για ένα παγκόσμιο εξωγηπεδικό και εσωγηπεδικό κάποιες φορές φαινόμενο που δεν έχει προηγούμενο!

Αυτός ο απίστευτος τύπος φιλάθλου που περιγράφουμε κυριολεκτικά ζει και αναπνέει για την ομάδα του και πεθαίνει γι’αυτήν αλλά ασχολείται με οτιδήποτε άλλο εκτός με το αν η ομάδα του έχει προδιαγραφές, αν παίζει ποδόσφαιρο, αν αξίζει την νίκη και αν οι διοικούντες της υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια στην αρχή του πρωταθλήματος για να πουλήσουν τα εισιτήρια διαρκείας ρίχνοντας αργότερα την ανεπάρκειά τους στους εξωγηπεδικούς παράγοντες που τους εκτροχιάζουν από τους στόχους επανειλημμένα..



Τίποτα από τα παραπάνω δεν υπάρχει για τον αδικημένο φίλαθλο παρά μόνο σκευωρίες. Αν όμως τα στερήσει κάποιος αυτά από αυτόν τον φίλαθλο τότε ποιο θα είναι το νόημα της ζωής του και πώς θα έχει κίνητρο για να συνεχίσει να παρακολουθεί ποδόσφαιρο αν σταματήσει να διαμαρτύρεται? Και ακόμα περισσότερο αν σταματήσει να ονειρεύεται πως η ομάδα του όταν πάψουν να την πολεμούν οι «μεγάλοι» θα πρωταγωνιστήσει σε Ελλάδα και Ευρώπη!



 Η αλήθεια ίσως τελικά να είναι πιο απλή και να βρίσκεται υποσυνείδητα στο μυαλό όλων όσων σταματούν τα πρωινά στο περίπτερο για να ρίξουν μια κλεφτή ματιά, μήπως κάποιο πρωτοσέλιδο φέρνει τον Κριστιάνο Ρονάλντο στο Αιγάλεω, ή αν υπάρχει πιθανότητα ο νέος προπονητής του Εργοτέλη να είναι ο Φάμπιο Καπέλο ή στη χειρότερη ο Λουίς Φαν Χάαλ.


Ο «ποδοσφαιρόφιλος» αγαπά τις αναμνήσεις, αλλά παθιάζεται με το παρόν, πολύ περισσότερο δε, με το μέλλον. Ονειρεύεται την ομάδα του Πρωταθλήτρια Σύμπαντος, τους παίκτες της μπλαζέ σταρ που κονιορτοποιούν τους αλλόθρησκους και τον πρόεδρο πιο ανοιχτοχέρη και από τη μητέρα Τερέζα νικήτρια του Πρωτοχρονιάτικου Λαχείου. Θέλει το πρωτάθλημα, το κύπελλο, το Λιγκ Καπ και τη Χρυσή Κούπα της Σούπερ Κατερίνας, ασχέτως αν οι παίκτες “του” δεν έχουν χάσει τρόπαιο για τρόπαιο τα τελευταία 250 χρόνια. Παρακολουθεί τα ντοκιμαντέρ της τηλεόρασης που ανασκοπούν παλαιότερες διοργανώσεις, εκτός και αν σε άλλο κανάλι προβάλλεται live κάποιο παιχνίδι του τοπικού πρωταθλήματος Κιλκίς. Το ποδόσφαιρο είναι σαν την μπάλα του: Κυλάει, και μάλιστα γρήγορα. Αν δεν προσφέρει καθημερινά κάτι καινούργιο, χάνει την πεμπτουσία του.

Όσο για τη μυθοπλασία… Ο οπαδός αρέσκεται στα παραμύθια, αλλά αυτό που του μένει τελικά είναι η πραγματικότητα, συχνά η δική του –εικονική- πραγματικότητα: Το κάλπικο πέναλτι, η ηρωική άμυνα, ο παίκτης “παλτό”, ο παίκτης “εργαλείο”, ο παίκτης “διαφορά”. Οι ιστορίες που έχει να αφηγηθεί για την ομάδα του είναι συγκλονιστικότερες από τα προϊόντα της φαντασίας κάθε Dan Brown, το δάκρυ του γηπέδου πιο καυτό από εκείνο που κύλησε στον πνιγμό του Λεονάρντο Ντι Κάπριο, το δραματικό φινάλε «εκείνου του αγώνα» πιο ανατρεπτικό από αυτό του Νομοταγής Πολίτης. Ποιος σεναριογράφος να πάρει το ρίσκο; Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, θα βγει χαμένος και όλοι εμείς που αγαπάμε αυτό το υπέροχο σφαιρικό αντικείμενο, το τόπι, μόνο κερδισμένοι…


Υ.Γ.: Και για όσους αναρωτιούνται γιατί οι γυναίκες μισούν το ποδόσφαιρο ακολουθεί ένα βίντεο απάντηση!

Μιχάλης, ο έξω δεξιά 


Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

«Όταν το ματς στραβώσει από νωρίς… υπάρχει χρόνος να πάει ακόμα πιο σκατά…» (Γιάννης ο κουβάς)

«Όταν το ματς στραβώσει από νωρίς… υπάρχει χρόνος να πάει ακόμα πιο σκατά…»

Αυτή η σοφία μου ήρθε καθώς πήγαινα στο κοντινότερο πρακτορείο του τοκογλ… εεε… του ΟΠΑΠ εννοούσα για να παίξω ένα από τα πολλά δελτία στοιχήματος της τελευταίας περιόδου… 


Ευτυχώς ή δυστυχώς βρήκα ένα καινούριο χόμπυ τον τελευταίο καιρό. Πολύς κόσμος έχει χόμπυ όπως το διάβασμα βιβλίων, την πεζοπορία, το ποδήλατο που είναι σχετικά φτηνά, παίρνεις τα πράγματα που σου χρειάζονται μια φορά, τα ακουμπάς ζεστά-ζεστά τα ευρουλάκια σου και τέλος. Επιπλέον, σταματάς το χόμπυ σου μένουν τα βιβλία, το ποδήλατο, τα αθλητικά παπούτσια… τα γραμματόσημα να στέλνεις love-letters στην γκόμενα σου…


Εμένα μου ήρθε να παίξω στοίχημα… καλός μακάκας είσαι Γιάννη...

Δεν ήμουν ποτέ τζογαδόρος… εκτός από τα ζάρια που έπαιζα στο σχολείο και το πρόβλημα με τις χαρτοπαικτικές λέσχες στο α έτος…(αστειάκι)… Όμως, όταν έπαιξα το πρώτο δελτίο και με πουλάνε οι ομάδες (φυσικά κουβάς, τι αναρωτιέσαι…) μου γύρισαν τα μυαλά… το ΡΕΑΛ – ΜΙΛΑΝ 2-0 για το τσου λου της περιόδου 2010-11 δεν θα το ξεχάσω ποτέ, όχι γιατί ήταν ματσάρα, αλλά γιατί οι ευκαιρίες που χάθηκαν για να γίνει ΟΒΕΡ (ενώ ήταν 2-0 στο 20’) ήταν τόσες που ακόμα και ο Τόργκελε θα σκόραρε…



ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΙΓΟΥΡΟ ΜΑΤΣ!... ΔΥΣΤΥΧΩΣ…

Όταν στις εφημερίδες, ράδιο ή TV ακούς ότι το ποδόσφαιρο παίζουν 11 Vs 11 και το ματς ξεκινάει στο 0-0 είναι αλήθεια… (εκτός από τις μέρες που ο ΟΠΑΠ δίνει πλεονέκτημα στη Ζιλίνα 1 γκολ μέσα στην Τσέλσι…!@$%!@#)

παίζουν και αυτοί μπάλα
                                          
Αφού λοιπόν όλα ξεκινάνε από το 0-0, όλα ΜΑ ΟΛΑ τα αποτελέσματα είναι πιθανά. Ο παίκτης το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να μαντέψει (ναι, είναι μαντεψιά* και όχι υπολογισμός) το πιθανό αποτέλεσμα. Όλα τα υπόλοιπα είναι κουραφέξαλα…

Φυσικά, η μελέτη πριν από την κατάθεση του δελτίου συνίσταται για την καλύτερη τοποθέτηση του πονταρίσματος, εκτός αν ο μπαμπάς σας είναι ο Λάτσης, ο Τζίγκερ ή ο Βγενό… Αυτή βέβαια απλώς θα σας δώσει κάποια στοιχεία παραπάνω για την μαντεψιά σας… μην το δένετε και κόμπο ότι η νίκη είναι σίγουρη… εξάλλου «ο κουβάς είναι μεγάλος και μας χωράει όλους» **


στο τοπ10 των κουβάδων έχουμε την πρώτη θέση
                               
Όλα χάνονται, κάποια από αυτές τις ευκαιρίες σε κρέμασε και σένα…



ΔΕΝ ΘΑ ΡΕΦΑΡΕΙΣ

Ναι, το ξέρω, χάσατε ένα σίγουρο δελτίο, όμως υπάρχουν ματς για να ρεφάρετε την ίδια μέρα που αρχίζουν λίγο αργότερα… ΟΧΙ, η τύχη σας μούντζωσε και θα πάρετε πούλο ξανά. Ο CR7 θα αρχίσει τα κορδελάκια μπροστά στο τέρμα της Αλμερία και δεν θα έρθει ποτέ το ΟΒΕΡ που θέλετε...

ΜΗΝ ΕΙΣΤΕ ΑΠΛΗΣΤΟΙ

Όταν συμπληρώνεις το δελτίο μην κοιτάς τα λεφτά που παίρνεις… Τα λεφτά που ποντάρεις είναι αυτά που βγαίνουν από τον κουμπαρά γουρουνάκι που έχεις στο γραφείο σου, αυτά δεν θα έχεις για να βγεις με το γκομενάκι σου για ποτό… Αυτά που θα πάρεις είναι εξτραδάκια, σαν τις αρπαχτές των καλλιτεχνών στην επαρχία... Για αυτό, προτού παίξεις, κάνε τα κουμάντα σου…


ΠΟΤΕ ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ

Τι δεν κατάλαβες από το παραπάνω;;; ποτέ ματς Λατινικής Αμερικής λέμε… ΠΟΤΕ!

Σας αφήνω τώρα, πάω σε μια συνάντηση με τον personal τοκογλύφο μου… πρέπει να μου σπάσει 2 δάχτυλα… θα τα πούμε όταν μπορέσω να ξαναγράψω…

*μαντεύω , παρατ.: μάντευα, στιγμ. μέλλ.: θα μαντέψω, αόρ.: μάντεψα
βρίσκω την απάντηση σε ένα ερώτημα με τη διαίσθηση περισσότερο ή βασιζόμενος στην τύχη

** Αλ Καπελόνε speaking

***3.Κουβάς

 

Αποτυχημένος στοιχηματισμός. Όταν τις παίζει στοίχημα (ΠΑΜΕ στοίχημα) και χάνει ότι λεφτά έχει βάλει. Είναι η πιο συνηθισμένη λέξη μεταξύ των πωρωμένων τζογαδόρων. Όλοι έχουμε πάει στον κουβά γαμώ το στανιό μου.

Εδώ πήρε πούλο ο Fast Eddie, νομίζεις ότι θα γλυτώσεις εσύ… γατάκι…

Γιάννης, ο κουβάς


Η αβάσταχτη μοναξιά του τερματοφύλακα, ειδικά όταν «παίρνει το βήμα» (Άρης, ο τέρμας)

Είχα υποσχεθεί στους 4-5 αναγνώστες μας ότι θα γράψω δυο λόγια για τερματοφύλακες και συγκεκριμένα, για το κατά πόσο φέρει μερίδιο ευθύνης ο Αλέξανδρος Τζόρβας στο γκολ-φάουλ που δέχτηκε, στο ματς ΠΑΟ-Κοπεγχάγη.

Άργησα… αλλά δε σας πρόδωσα.

Γιατί η συνέπεια είναι αναγκαίο συστατικό για το χτίσιμο μιας σχέσης εμπιστοσύνης… ειδάλλως τα spread εκτοξεύονται!

Στο βίντεο (1:36 ) βλέπουμε τη συγκεκριμένη φάση:



Παρόμοια αντίδραση με αυτή του Τζόρβα σε φάουλ, έχω παρατηρήσει πολλές φορές, ακόμα και από γκολκίπερ παγκόσμιας κλάσης.

Με τη μικρή ερασιτεχνική ενασχόληση μου με τη συγκεκριμένη θέση, αδυνατώ να καταλάβω το πώς είναι δυνατόν επαγγελματίες τερματοφύλακες να «τρώνε παραμύθι» έτσι απλά…

Στο φάουλ, προστατεύεις με το τείχος τη μία σου γωνία (ανοιχτή) και κάθεσαι στην άλλη (κλειστή), σε τέτοιο σημείο ώστε να βλέπεις τη μπάλα.

Είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να δεις τη μπάλα γιατί αλλιώς χάνεις πολύ στην αντίδραση σου.


Μετά, ενώ είσαι στις μύτες (θέση ετοιμότητας) περιμένεις το χτύπημα για να κινηθείς προς τη μπάλα.

Αρκετές φορές, οι τερματοφύλακες παίρνουν το βήμα προς τη γωνιά που προστατεύει το τείχος πριν χτυπήσει το φάουλ ο εκτελεστής, με αποτέλεσμα αν η μπάλα πάει στην άλλη γωνία να μην έχουν περιθώριο αντίδρασης.

Είναι πολύ δύσκολο όταν κινηθείς δεξιά να πατήσεις και να πέσεις στην αριστερή γωνία.

Αυτό γίνεται επειδή ενστικτωδώς σκέφτεσαι ότι ο εκτελεστής θα στο «παστελώσει» στο απέναντι παράθυρο και προσπαθείς να πάρεις πλεονέκτημα παίρνοντας ένα βήμα.

Ωστόσο, αυτό είναι λάθος.


Εμένα ο Σπύρος πάντα μου έλεγε: «Μικρέ, δε θα το φας στην κλειστή γωνία να τον κάνεις τζάμπα μάγκα. Θα περιμένεις, και αν στο στείλει στο απέναντι «γάμα» (εκεί που ερωτοτροπούν οι αράχνες) θα πεταχτείς και αν το βγάλεις το έβγαλες, αν το φας το έφαγες…»

Στη συγκεκριμένη φάση, ο «τέρμας» του ΠΑΟ βιάζεται να πάρει βήμα δεξιά, η μπάλα έρχεται αριστερά του και το τρώει άκλαυτος.

Η ευθύνη του μεγαλώνει εξαιτίας του ότι το φάουλ δεν είναι κοντά και συνεπώς, όσο καλή εκτέλεση και να περίμενε, θα είχε σίγουρα περιθώριο αντίδρασης.

Έτσι το έφαγε ο Αμπάρης από το Ριβάλντο.



Παρόμοια το «έπνιξε» όμως και ο «γίγαντας» Ντίντα, επιτρέποντας στο Ζούλιο Σέζαρ να εξιλεωθεί στα μάτια του ενθουσιώδη οπερατέρ, που μας χάρισε το επόμενο βίντεο.



Η θέση του τερματοφύλακα είναι ένα συνεχές κυνήγι της τελειότητας.

Το λάθος είναι ανεπίτρεπτο γιατί δεν υπάρχει κάποιος πίσω του για να τον καλύψει.

Σχεδόν πάντα, το λάθος του κίπερ οδηγεί σε τέρμα.

Και όταν γίνει το λάθος και καταλήξει σε γκολ, επισκιάζει τη γενική παρουσία γιατί το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι στιγμών.


Εκεί ξεχωρίζει ο μεγάλος παίκτης που μπορεί να διατηρήσει την ηρεμία του παρά το λάθος και να σταθεί στο ύψος του.

Κλείνει τα αυτιά του, καθαρίζει τη μνήμη του και συνεχίζει σαν να μην έγινε, δείχνοντας τα «αυγά» του.

Γενικά, το ποδόσφαιρο απαιτεί θάρρος, θράσος και ηρεμία αλλά οι καλοί τερματοφύλακες χρειάζονται ακόμα πιο ανεπτυγμένα τα παραπάνω χαρακτηριστικά.

Η ψυχολογία είναι πολύ σημαντική.


Όταν το τέρμα» δε μπορεί να ελέγξει το στιγμιαίο φόβο πριν το φάουλ, μπαίνουν τέτοια γκολ.

Και δε μπαίνουν σπάνια.

Πέρα από το συγκεκριμένο γκολ, γίνεται πολύ κουβέντα για τις ικανότητες του παίκτη του «τριφυλλιού».

Ο Τζόρβας έχει εκπληκτικά ριφλέξ, είναι πολύ εκρηκτικός και ευλύγιστος.

Από τα νιάτα του Ελευθερόπουλου, είχαμε να δούμε τόσο ανεπτυγμένα αυτά τα στοιχεία σε Έλληνα τερματοφύλακα.



Ωστόσο, έχει δύο μεγάλα μειονεκτήματα σε ότι αφορά τα τεχνικά του χαρακτηριστικά.

Έχει τραγικές εξόδους και πολλές φορές στις αποκρούσεις, αντί να διώξει τη μπάλα προς το πλάι, την επαναφέρει μπροστά από την εστία προσφέροντας «ριμπάουντ» στον επιθετικό.

Με ένα μειονέκτημα πολλοί κίπερ έκαναν μεγάλη καριέρα.

 Για παράδειγμα, ο Νικοπολίδης ήταν σπουδαίος αν και υστερούσε σημαντικά στην «έξοδο».

 Ακόμα και ο Κασίγιας δε διακρίνεται για τις βόλτες του μακριά από τη γραμμή του τέρματος.


Δύο μειονεκτήματα είναι πολλά.

Ωστόσο, φέτος ο Τζόρβας είναι απογοητευτικός γιατί παρουσίασε κάτι χειρότερο από τα δύο γνωστά του ελαττώματα.

Δείχνει ότι δε μπορεί να διαχειριστεί ψυχολογικά το βάρος του βασικού σε μεγάλη ομάδα.

 Όταν το ματς του στραβώσει πανικοβάλλεται.

Και τώρα, στην κακή του περίοδο, εμφανίζει συχνά αντιδράσεις που συναντάμε στα τοπικά.

Χαρακτηριστική η αντίδραση του στο δεύτερο γκολ του Ηρακλή (0:52) που αντί να μαζέψει τη μπάλα, κάνει τάκλιν.



Αλλά και στις καλές του περιόδους συχνά εμφανίζει αντιδράσεις πανικού, κυρίως σε σέντρες.

Η πορεία του μου θυμίζει το Διονύση Χιώτη.

Ο Χιώτης ήταν «γάτος», ωστόσο και αυτός μειονεκτούσε στην έξοδο σημαντικά και δεν είχε το χαρακτήρα να σταθεί βασικός στην ΑΕΚ.

Κατέρρεε μετά το λάθος.

Ωστόσο, πέρσι στα 32, πολύ βελτιωμένος έβγαλε μάτια στο «τσου λου» με τον ΑΠΟΕΛ.



Οπότε, όσο και αν μας απογοητεύει είναι νωρίς για να ξεγράψουμε τον Αλέξανδρο Τζόρβα…

Υ.Γ: Πολύ χαρακτηριστική του ποδοσφαρικού προφίλ του Τζόρβα, ήταν η περσινή του εμφάνιση στο Καυτατζόγλειο, κόντρα στον Ηρακλή. Δείτε την φανταστική του επέμβαση στο 1:10 αλλά και τις αψυχολόγητες αντιδράσεις του στο 0:03, στο 0:58 και στο 1:46.



Υ.Γ 2: Δείτε οπωσδήποτε το τελευταίο βίντεο, αφιερωμένο στον Κολομβιανό παγκότερμα, του οποίου το μέγεθος των «αυγών» άγγιζε τα όρια της παράνοιας… Ρενέ Χιγκίτα! 

Άρης, ο τέρμας