Αγανακτισμένοι με την Μπαρτσελόνα... (Γιάννης ο Κουβάς)

Αν είχα 3 πολυκατοικίες θα πόνταρα την μία στην μπάρτσα πριν τον τελικό. Ειλικρινά, δεν νομίζω να υπήρχαν και πολλοί που πριν ξεκινήσει το ματς πίστευαν ότι θα έρθει άλλο αποτέλεσμα. Ίσως ο μπόμπι τσάρλτον, ο ρούνεϊ και ο βίντιτς. Ούτε ο σερ άλεξ δεν το πίστευε και αυτό φάνηκε από το ημίχρονο...

Με απόδοση 1,90 βγάζεις ένα ακόμα τριώροφο

 Ξεκινάει ο αγώνας, γιορτή του ποδοσφαίρου και λοιπές αηδίες (αν δεν έχει 20 λεπτά καθυστέρηση από επεισόδια μούφα τελικός είναι...) και η μάντσεστερ παίζει την μπάρτσα και αρχίζουν και μας ζώνουν τα φίδια για το αν ο ΟΠΑΠ μας έπιασε κότσους με το 1.90 που έδινε στον άσσο. Περνάει το 15’, η μπαρτσελόνα παίρνει την μπάλα και με τον κλασσικό τρόπο της, την φέρνει έξω από την περιοχή του φαν ντερ σάαρ. Μία χαμένη ευκαιρία, δύο χαμένες ευκαιρίες... δεν τρίτωσε... πέδρο και 1-0... το ξαναπαλεύει η μάντσεστερ, ισοφαρίζει ο άνθρωπος χωρίς σβέρκο μετά από ασιστ του γκίγκς. Πάει το 1ημίχρονο 1 τελικό σκέφτομαι... πράγματι, πάμε με το χ στα αποδυτήρια.

Ξεκινάει το β ημίχρονο, καμία αλλαγή (η μπάρτσα γιατί να κάνει άλλωστε, αλλά η μάντσεστερ;!;!;). τσούκου τσούκου και πίτσι πίτσι, δεν έχει αλλάξει τίποτα, μόνο εστίες οι τερματοφύλακες ( ο φαν ντερ σάαρ δηλαδή, ο βαλντέζ δεν είναι στην κατηγορία τερματοφύλακας, απλώς κωλόφαρδος που έχει συμπαίκτες τους υπόλοιπους και οι αντίπαλοι δεν ακουμπάνε μπάλα)

Βάλε κανένα πνευμόνι SIR ΤΣΙΧΛΑ!!!

Δεν περνάει πολύ ώρα, έρχεται ο μέσσι και 2-1... οι καταλανοί ανακουφίζονται, οι άγγλοι δεν πολυνίωθουν λόγω μπύρας, ο σιρ άλεξ περίμενε να το φάει αργότερα και θα τους μαλώσει όταν τελειώσει το ματς. Έρχεται το 3-1 από τον βίγια και μπορούμε να πάμε να στηθούμε έξω από τα πρακτορεία του ΟΠΑΠ για την είσπραξη. Δεν αλλάζει τίποτα πλέον.

Σφύριγμα, πανηγύρια, η σακίρα κουνάει τον πωπό της (σιγά που χρειαζόνταν και αφορμή), οι άγγλοι έχουν δικαιολογία να πιούν για να πάνε κάτω τα φαρμάκια, οι καταλανοί έχουν 4^ο τσάμπιονς λίγκ (άραγε στα πόσα θα σταματήσει το κοντέρ του μέσσι;).

Ο σερ άλεξ ανεβαίνει ξενερωμένος τα σκαλιά (ήταν και πολλά God Damn), δεν είναι και κανένας teenager, ο ρούνεϊ τα ανεβαίνει με θυμό... εκεί είναι η διαφορά τους, ο ρούνεϊ πίστευε στο ματς, ο σερ δεν νομίζω. Κρατάς τον γκίγκς 90’ μέσα σε αγώνα που θες να τρέχουν όλοι και έχεις τον άντερσον και τον φλέτσερ στον πάγκο που τουλάχιστον τρέχουν σαν σκυλιά, κρατάς τον βαλέντσια μέσα παρόλο που δεν κάνει τίποτα και όχι τον νάνι που σε έχει τραβήξει όλη την χρονιά(ο αμπιντάλ ήταν τόσο άνετος στο ματς, που χτυπούσε γκομενά από τις πρώτες σειρές του γηπέδου). Ίσως ακουστεί ασέβεια αλλά για μένα ο γκιγκς και ο σκόουλς (έπαιξε στο τέλος, τιμής ένεκεν φαντάζομαι) δεν είχαν θέση στην 11άδα χτες. Ωραία η εμπειρία, οι παραστάσεις και τα λοιπά αλλά σε τελικό, με την μπάρτσελόνα που θα σε ξεπατώσει στο να κυνηγάς την μπάλα θες πνευμόνια. Όσο και αν αντιπαθούν κάποιοι τον ζοζέ (εγώ τον αγαπώ πάντως...<3 ), μόνο αυτός έχει καταφέρει να την μπλοκάρει αυτή την ομάδα μπουκώνοντας το κέντρο.

Πνευμόνια ρεεε!!!

PS1. Δεν πιστεύω πως ο φέργκιουσον κατέβηκε για να χάσει, όμως όταν έπρεπε να κάνει κάτι μήπως και το σώσει το ματσάκι δεν αντέδρασε.

PS2. Αν ο γκίγκς έπαιρνε το κύπελλο δεν πιστεύω να χαλιόταν αν έμπαινε στον αγώνα σαν αλλαγή στο 70’ αντί για βασικός.

PS3. Μου την σπάνε αυτοί που διαμαρτύρονται μόνο για τα σκληρά φάουλ στον μέσσι και ζητούν να κρεμαστούν αυτοί που τον παίζουν σκληρά. Είναι ο καλύτερος και το ποδόσφαιρο αυτοί οι παίκτες το κάνουν όμορφο, αλλά ένα δολοφονικό τάκλιν είναι για όλους επικίνδυνο, είτε το κάνεις στον νεμπεγλέρα, είτε στον μέσσι.

PS4. Χαιρετίσματα στον αναγνώστη μας από την (ή το..) Πελότα της Βραζιλίας, εκεί που ξέρουν να εκτιμούν την καλή μπάλα εκτιμούν και τα καλά ποδοσφαιρικά μπλογκ.

Γιάννης ο Κουβάς

Τόπο στα νιάτα!

Αχ, ποιος σε χαίρεται εσένα...