Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

AEK-PAO (Γιάννης ο κουβάς)

Είχα ξεμείνει από κέφι να δω την ομάδα, οπότε ακολούθησα την παλιά συνταγή των παππούδων μας, και του δικού μου μεταξύ αυτών, ραδιόφωνο…ήδη ο ΟΣΦΠ ήταν στο 1-0 με τον ΑΡΗ και πίστευα πως αφού ακολουθεί και το επόμενο ντέρμπι σε μια βδομάδα τα καμάρια μας θα μπουν φουλ συγκεντρωμένα, φουλ αποφασιστικά και δυναμικά στο γήπεδο…χωρίς να θέλω να μειώσω και την ΑΕΚ, έπαιζε μισή, με παίχτες χωρίς λεπτά συμμετοχής ως τώρα και τον σκόκο…


Και γαμώ τις αρχές λέμε…ο τίμιος αυτονομιστής Βάσκος Γιόσου, μετά από μια γιόμα, κλασσική μπαλιά Δέλλα στον Τζιμπούρ (παραδοσιακό ελληνοτσαρουχοποδόσφαιρο με playmaker τον στόππερ και target-man το C-For…) μερακλωμένος από την ατμόσφαιρα που είχαν δημιουργήσει οι φίλαθλοι της ΑΕΚ και τιμώντας τον Λευτέρη Παπαδόπουλο (γνωστό ΑΕΚτζη και στοιχουργό λαϊκών ασμάτων) ρίχνει μια ζειμπεκιά (αλααααααα), ο Τζεμπούρ παίρνει το τόπι και τσουυυυπ, το φάγαμε το παστέλι…παραγγελιά, ο πάγκος της ΑΕΚ να βγει στην πίστα να χορέψει…

Από εκεί και μετά τρεχάτε ποδαράκια μου (αχα καλό Ε!)
 και κοινωνικά μηνύματα στην μπλογκάρα μας…


… γιόμα αυτοί και 1-0, γιόμες και εμείς ρε μουνιά…Σαρριέγκι κάνε παιχνίδι, Σισσέ τρέχα σαν τον Βέγγο να μαζέψεις καμία σκοτωμένη μπαλιά…

Όσον αφορά την δημιουργία φάσεων, όταν ο Σαρριέγκι κουράζονταν να γιομάει, αναλάμβανε πρωτοβουλίες ο Λάζαρος με τον Γκαρσία κάνοντας τον Ντατόμο και τον Αργυρίου να μοιάζουν με Μαικόν και Ρομπέρτο Κάρλος…χωρίς λεπτό συμμετοχής οι δύο παίχτες της ΑΕΚ θα ήταν πιο ξεκούραστοι από τα δικά μας τα καμάρια, με καθαρότερο μυαλό και πιο συγκεντρωμένοι…

Μετά το ανελέητο σφυροκόπημα της Πανάθας και καθώς ήταν το 85’ ο Silva χάνει το άχαστο…Μετά το άχαστο του Μάτζιου στον τελικό κυπέλλου με την Λαρισσα δεν με εκπλήσσει τίποτα…Αλλά…γαμώ την κωλάρα της Βραζιλιάνας γυναίκας σου (υποθέτω ότι Βραζιλιάνα με κωλάρα θα είναι αλλιώς είσαι και εκεί για μπινελίκια) μπάλα στην Κοπα Καμπάνα έμαθες, το περιβραχιόνιο της Brazil φορούσες, Αργεντίνο τέρμα έχεις απέναντι σου…είναι δυνατόν!?!?!?

Δεν είχε και πολύ ματς ακόμα, φτάσαμε στην συνέντευξη τύπου και ακούσαμε πάλι, μετά από κάμποσα χρόνια, από τον προπονητή μας την ατάκα «δεν μπορούν τα παλλικάρια!»

Η ιστορία επαναλαμβάνεται λοιπόν…Ε ρε άγγελος που μας χρειάζεται…ΘΑΝΑΤΟΣ, την ξέρετε την λέξη!?!?!?... και εδώ δεν υπάρχει η βοήθεια του θεού και άλλα τέτοια μοιρολατρικά…

Βρείτε έναν τέτοιον για την μπάλα γαμώ! Ε…Πατερούλη...

Γιάννης, ο Κουβάς





Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

ΠΑΟ – «ΡΟΥΜΠΙΝ “ΓΚΑΣΜΑΝ» 0-0 (Γιάννης ο κουβάς)



Τελείωσε το ματς πριν από 2 ωρίτσες και τα κρασάκια που έχω πιει έχουν ανέβει στον μαγικό αριθμό 3, σε ποτηρ-άκη (του νερού)… όσα τα πονταλάκια που κυνηγούσαμε σήμερα… όμως μόνο στο 1ο ημίχρονο μπορέσαμε να τα κυνηγήσουμε… άντε και στα τελευταία 10’ με ότι είχε απομείνει από δυνάμεις, ελληνική παλικαριά, ψύχη, αυτοθυσία και άλλες τέτοιες ελληνικές γραφικές παπαριές…

Ξεκινώντας το ματς, λέω «μια χαρά!!!!» Oι αμυντικοί βγαίνουν ψηλά (ντάξει, δεν τους κλείσαμε και στην περιοχή τους…) και κόβουν καλά την μπάλα, ο Σιμάο κερδίζει μονομαχίες, ο «Κατσούρ» μοιράζει καλά, ο Μαρίνος παίζει αξιοπρεπώς την θέση (παρόλο που δεν είναι η φυσική του), ο Βύντρα με φόρα από το ματς με τον ΠΑΟΚ… είμαστε σε καλό δρόμο, ένα παστελάκι θα μπει, θα πιάσουμε και το στοίχημα…


Περάνε τα λεπτά βασανιστικά, θα μας βγει η ψυχή σκεφτούμε, όμως αυτό το περιμέναμε, ματς του 0.0005-0 θα ήταν και το ξέραμε… χέζει η αρκούδα στο δάσος?

Περνάνε τα λεπτά, τικ τακ τικ τακ… δεν υπάρχει Λέτο όμως να κάνει μια μπούκα, δεν υπάρχει Νίνης να βγάλει μια κάθετη, δεν υπάρχει Γκοβού να κάνει το 1-2 με τον Σισσέ…

Αντίθετα υπάρχει ο «Κάρα» που κουβαλάει μπάλα, πρεσάρει όσο αντέχουν τα πνευμόνια (και η ουροδόχος κύστη του… θεός…), υπάρχει ο «Κατσούρ»… υπάρχει μετά το 35’? Έτσι λέει η σύνθεση και δεν έχουμε λόγο να μην την πιστέψουμε... υπάρχει ο Λουίς Γκαρσία. Πραγματικά την χαϊδεύει την μπάλα ο Ισπανός, όμως τα χρόνια πέρασαν, οι τραυματισμοί πολλοί και μια μπούκα μπόρεσε να κάνει της προκοπής…


Ο Λουκάς, ΜVP του α’ ημιχρόνου, με σέντρα-διαβήτη (και όμως, κολλάνε στην ίδια πρόταση οι λέξεις Λουκάς, σέντρα και διαβήτης…) βρίσκει το φρεσκοκουρεμένο (πάντα!!!) κεφάλι του Σισσέ… όμως η πόρνη δεν καταλήγει στο πλεκτό…

Φτάνει το 35’, οι δυνάμεις εγκαταλείπουν και αρχίζουν τα πουλήματα μπάλας, ο «Σπυρό» κάνει μια-δυο βυντριές (διεθνής ποδοσφαιρική ορολογία για το πούλημα μπάλας κοντά στην περιοχή μας, Λουκά μην το πάρεις προσωπικά…) και όλοι πλέον μπαίνουμε στο νόημα… άμα δεν γίνει κανένα τσαφ, να βγει τετ α τετ ο Τζιμπρίλ, με οργανωμένη επίθεση δεν γίνεται να ματώσει το τέρμα…

Το ημίχρονο  βγαίνει με 0-0, ξεκινάει το 2ο, δεν γίνεται τίποτα… κερδίζουμε ένα ακόμα φάουλ σε θέση έξω δεξιά, εκτελείται και ΓΚΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΑΛ… αρχ…, οφσάιντ για μια τρίχα ο Σισσέ… μπαίνει και ο Μαυρίας (φαντάζομαι ότι η εντολή ήταν no pressure, οι μανατζεράκηδες θα καταλάβουν) και αρχίζουμε κάπου στο 80’ να παίζουμε το κλασσικό, παραδοσιακό, αυτό που όλοι αγαπάμε να βλέπουμε ποδόσφαιρο της καμινάδας… ζητοκραυγές από αφιονισμένους εραστές του τσαρουχο-ποδοσφαίρου, γιόμα is back!!!


Γίνεται άλλη μια αναμπουμπούλα σε ένα κόρνερ εκεί κοντά στο 90’ και το Χ-ινάρι είναι γεγονός.

Επειδή από την ώρα που τέλειωσε το ματς ακούω ράδιο, και όχι ότι και ότι, αθλητικό ράδιο (δεν είναι να απορεί κάποιος γιατί πίνω κρασί στο νεροπότηρο) το κείμενο δεν γράφεται για το ματς, γράφεται και αφιερώνεται στους ακροαδημοσιογράφους (ακροατές/τηλεφωνητές που βγαίνουν ΚΑΘΕ ΜΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ στις ίδιες εκπομπές στα ίδια ραδιόφωνα για να πουν τα ίδια και τα ίδια πράγματα)… όπως υπάρχει η Playlist στα υπόλοιπα ραδιόφωνα έτσι και στα αθλητικά υπάρχουν αυτοί οι μαγικοί τύποι… βγήκαν οι δικοί μου λοιπόν (οι παναθηναϊκοί ντε…) και κράζανε την ομάδα του Νιόπλια, και ότι δεν κάναμε φάσεις και λοιπά…


Ρε γκασμάδες, όταν οι βασικοί μεσοεπιθετικοί σου λείπουν (μπα-Λετο, ΝΙΝΗσέρνει καράβι και Γκοβου-χικ) και παίζεις με Μαρίνο δεξί εξτρέμ (το παλικάρι είναι δεξί μπακ…δύσκολο τασκ να διαδεχτείς τον Λουκά), τον Κάρα να είναι κάπου εκεί ανάμεσα και Γκαρσία αριστερά, που μπορεί να είναι τεχνίτης κτλ άλλα από σπριντ άσ’το καλύτερα… πώς περιμένεις να φτάσει η μπάλα στον Σισσέ όταν είναι μόνος του; Ο Καράγκ νομίζω δεν έκανε ούτε ένα σουτ από μακριά…

Μόνο από λάθος της άμυνας των «συντρόφων» θα σκόραρε ο Τζιμπρίλ, αυτό όταν έχεις τον Μπονούτσι στα στόπερ είναι λίγο απίθανο, τα παιδιά το πάλεψαν στο πρώτο μισάωρο, πίεσαν καλά, κλέψαν μπάλες και ο Τζόρβας έκανε την ζωάρα του… μετά και είναι και λογικό αρκεστήκαμε στο να γιομάει ο Γιόσου (γιου νοου, ο πυρπολητής του Μιλάνο)


Panathinaikos
Team Statistics
Rubin Kazan
0
Goals
0
0
1st Half Goals
0
1
Shots on Target
4
4
Shots off Target
9
5
Blocked Shots
1
5
Corners
8
10
Fouls
18
1
Offsides
2
1
Yellow Cards
2
0
Red Cards
0
76.9
Passing Success
75.3
22
Tackles
21
95.5
Tackles Success
71.4
53
Possession
47
48.8
Territorial Advantage
51.2

95,5% επιτυχία στα τάκλιν… χαμός, άμυνα γρανίτης, σινικό τοίχος και άλλα τέτοια γραφικά… με λίγα λόγια, τόσο μπορούσαν τα παιδιά… δεν έχουμε ούτε αντι-Νίνη, ούτε αντι-Γκοβού… ο αντι-Λέτο είναι ο Λάζαρος όμως δεν ξεκίνησε…

Επίσης αξιοσημείωτο είναι ότι ο Τζόρβας έκανε καλές εξόδους στα στημένα τους, είδες ρε Άλεξ, άμα το θες μπορείς, δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω… για αυτό λοιπόν, κανόνισε στο ντέρμπι, γιατί ο Σκόκο δεν είναι τσουρουκάς, άμα έχει περάσει καλά το προηγούμενο βραδύ και έχει κέφια θα είναι ζόρικο το 90λεπτο…

Επειδή μπορεί να καταλάβατε ότι είμαι οκ με το αποτέλεσμα, ΟΧΙ, δεν είμαι, φυσικά ήθελα να κερδίσουμε, όμως πλέον κατάλαβα πως όταν έχουμε 3-4 βασικές απουσίες δεν μπορούμε να το κάνουμε μόνοι μας, πρέπει και ο αντίπαλος να την κάνει την βυντριά του… κρίμα… τώρα, όσον αφορά τα ευρωπαϊκά DNA, άλλα τέτοια ηρωικά και ελληνικές εφευρέσεις… αυτά είναι παραμύθια για παιδιά, να τα λένε οι δημοσιογράφοι στις γελοίες εκπομπές τους και να τα γράφουν οι εφημερίδες. Στο γήπεδο γίνονται τα ματς και όχι σε μικροβιολογικά εργαστήρια…


  • Ο Σαριέγκι έβγαλε το ματς χωρίς να πάρει κίτρινη, στο στοίχημα παίζει να είχε απόδοση 200…

  • Εμείς με την Ρούμπιν θα παλέψουμε για την 2η θέση λέγαμε μετά την κλήρωση… πόσο παναθηναικάρες-ελληνάρες-λαρτζ-τσολιάδες είμαστε ρε γαμώτο. παραλίγο να κάνει την κηδεία ο Εντόι στη Βαρκελώνη… βέβαια και εμείς τους αφήσαμε κάτι ψιλά για να μας θυμούνται… τα λέω καλά Κάρα??

  • Όταν στον πάγκο έχεις 2 παίχτες που το καλοκαίρι ήθελες να τους στείλεις (Γιούρκας, Δημούτς), τον Μαυρία που μπορεί να βγει ο νέος Μέσσι #5-6 (έχω χάσει λίγο τον λογαριασμό) αλλά είναι 16 χρονών και δεν έχει παίξει ούτε second ως τώρα, καμιά αλλαγή για το σέντερ φορ σου και 2 τίμιοι πιτσιρικάδες (Ιωαννίδης, Πλεσί), που είναι το καταπληκτικό πολυδιαφημισμένο πληρέστερο ρόστερ? Εκτός αν υπήρχε υποσημείωση που έλεγε πληρέστερο για την σούπερλιγκ. 



ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ (Νίκος Νιόπλιας): Τζόρβας, Σπυρόπουλος, Σαριέγκι, Μπουμσόγκ, Βύντρα, Σιμάο, Καραγκούνης (61’ Πλεσί), Κατσουράνης (61’ Χριστοδουλόπουλος), Μαρίνος (79’ Μαυρίας), Λουίς Γκαρσία, Σισέ.

Στον πάγκο: Φερνάντες, Σεϊταρίδης, Ιωαννίδης, Δημούτσος
  

Γιάννης ο Κουβάς





Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010

Δερμιτζάκης-Νιόπλιας: Ποιος θα επικρατήσει; (Αλ Καπελόνε)

Το ρίσκο όταν αναλαμβάνει ένας νέος σε ηλικία προπονητής μια ομάδα είναι μεγάλο. Πόσο μάλλον όταν αυτές οι ομάδες είναι ο Παναθηναϊκός και ο ΠΑΟΚ, δύο από τις ομάδες που είναι καταδικασμένες να πρωταγωνιστούν στο ελληνικό πρωτάθλημα.
   
Ο Παύλος Δερμιτζάκης ξεκίνησε πολύ καλά την προπονητική του καριέρα στον ΠΑΟΚ. Δύο καλές εμφανίσεις επί του Άγιαξ και μια πρόκριση με την Φενέρ έκαναν τους οπαδούς του ΠΑΟΚ να στηρίζουν τον νεαρό τεχνικό της ομάδας τους. Ομοίως, ο Νίκος Νιόπλιας είχε την στήριξη του κόσμου όταν και κατέκτησε το νταμπλ στην περσινή πρώτη του χρονιά στον πάγκο του Παναθηναϊκού. Τι γίνεται όμως όταν τα αποτελέσματα δεν είναι τα επιθυμητά;


Και για τους δύο προπονητές ήταν κάτι πρωτόγνωρο η αμφισβήτησή τους από τον κόσμο. Ο μεν Νιόπλιας δεν άντεξε την κριτική και υπέβαλλε την παραίτησή του άμεσα, παρότι δεν έγινε αποδεκτή και έμεινε στην θέση του με τη στήριξη της διοίκησης. Ο δε Παύλος Δερμιτζάκης είχε το δύσκολο έργο να συνεχίσει την ομάδα από εκεί που την άφησε ο προκάτοχός του Φερνάντο Σάντος. Και από τη στιγμή που οι εμφανίσεις του ΠΑΟΚ δεν είναι οι αναμενόμενες και ήδη οι φίλαθλοι της ομάδας ξεκίνησαν να αντιδρούν, η θέση του Δερμιτζάκη στον πάγκο έχει αρχίσει να τρίζει! Η διοίκηση Ζαγοράκη τον στηρίζει, αλλά.. μέχρι πότε; 


Θυμίζω ότι την επόμενη αγωνιστική παίζει Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ! Κι αν ο Νιόπλιας με τη στήριξη του Πατέρα κρατάει την θέση του στο κοουτσάρισμα του ΠΑΟ, μια ενδεχόμενη νίκη της αθηναϊκής ομάδας δεν νομίζω να ευχαριστήσει και πολύ τους φιλάθλους του ΠΑΟΚ που θα βλέπουν την ομάδα τους να «φιγουράρει» στις  τελευταίες θέσεις του βαθμολογικού πίνακα. Και ποίος θα την πληρώσει; 

Ο προπονητής φυσικά…

 Αλ Καπελόνε



Δύο (καυστικά) λόγια για το φετινό Παναθηναϊκό (Γιάννης ο κουβάς)

Ένα τρίφυλλο, βαρβάτο και ωραίο πρέπει να μας παρέχεται την ώρα του αγώνα της πολυαγαπημένης μας ομάδας… τουλάχιστον για αυτά τα πρώτα ματς. Όσοι επιχείρησαν να τα δουν δίχως ναρκωτικές ουσίες, ξύδια ή κανένα λεξοτανίλ δεν πρέπει το τέλος των αγώνων να τους βρήκε σε ήρεμη κατάσταση…

Ο νταμπλούχος… μάγεψε το καλοκαίρι στα φιλικά… τρομάρα μας, ποτέ δεν κοιτάμε τα φιλικά, το μόνο ενδιαφέρον πραγματικό στα ματς αυτά είναι οι ωραίες παρουσίες στην εξέδρα που σκάνε με τα καλοκαιρινά σορτσάκια τους. Οι παίχτες παίζουν ΕΛΕΥΘΕΡΑ, ΧΑΛΑΡΑ, χωρίς πίεση… οπότε, ότι και να δούμε εκεί…


Καταρχήν, ο κορμός είναι ίδιος με πέρυσι, ήρθε ο Γκοβού, ο χαμερ-Μπουμσονγ, ο Ιωαννίδης, ο Φερνάντες, ο Πλεσσί (εΦΜικο πουλέν) και αποχαιρετίσαμε «Σαλπι», και κάτι άλλα λιμά που είναι ξεχασμένοι από την ιστορία…

Και πάμε στην ανάλυση…4-2-3-1 επειδή είναι και πολύ της μόδας τελευταία, και μιας και εμείς είμαστε «ιν» θα παίξουμε έτσι, τι δηλαδή, η Ρεάλ, η Μαν Γιουν, η Μπαρτσα και όλα τα άλλα καφενεία είναι καλύτερα???


Βασικοί, ως τώρα:

Τζόρβας: ωραίο παλικάρι, αιώνια πιστός, πολύ καλά ρεφλέξ, αλλά οι έξοδοι του είναι του Μεσολογγίου…

Φερνάντεζ: τερματοφύλακας Πορτογάλος… μα καλά, αυτοί μόνο εξτρέμ δεν βγάζουν; Είναι και πελάτες μας…

Καντέ-Μπουμσονγ: γραμμή μαζινό και τα λέει όλα, epic fail. Γ… την ψυχή σας, την ίδια γλώσσα μιλάτε, συνεννοηθείτε και μην κάνετε κατσικιές.


Σειταρίδης-Σπυρο: λαμποργκίνι & ελληνική φράπα στην πλατεία δίδυμο. Σειταρίδη σοβαρέψου και παίξε μπαλίτσα, το στάμινα σου πρέπει να περάσει το 9 επιτέλους…
Σπυρό, ΕΞΕΛΙΞΟΥ αγόρι μου, παίζεις την πλευρά αυτή στον ΠΑΟ 3-4 χρόνια, όσο στάσιμος (βασικός) είσαι στην 11αδα, τόσο στάσιμη είναι και η εξέλιξη σου…

ΛΟΥΚΑΣ!!!: Αγαπάμε Λουκά, τιμούμε Λουκά, φιλότιμος, δυναμικός, ευθυτενής, γυμνασμένος, 11αδάτος από την ώρα που διάβηκε τα τείχη της Παιανίας. Εκτός συναγωνισμού, τον βλέπω με συμπάθεια απλώς και μόνο επειδή όλοι τον βρίζουν, προσωπική διαστροφή… πάρ’το όπως θες…







Μαρίνος… μαρίνος…ναι…οκ…

Ιωαννίδης… όχι δεν είναι ο «ΑΜΥΝΑ! Γ… ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΣΟΥ!»(συνοδεύται με κατακέφαλο στον λυπηρίδη…απαραίτητα)






Κατσουρ-Ζιλμπέρτο-Καραγκ… παλιοσειρές… ρε παλικάρια, τον κολλητό του Ράμπο (τον στρατηγό ντε) τον βλέπεται να είναι μαζί του όταν σφάζει κόσμο? Όχι, ο τύπος αράζει στην αίθουσα και απολαμβάνει την σφαγή από γιγαντοοθόνες… ή θα αρχίσετε να τρέχετε λίγο (οι 2 πρώτοι ή...) Κάραγκ… είσαι ψυχάρα, εισαι ρισπέκτ, είσαι πρωταθλητής Ευρώπης, είσαι πειρατής, σημαία κτλ… το ποδόσφαιρο που παίζεις όμως είναι εκείνης της εποχής του Τζακ Σπάροου… δεν υπάρχει το μαύρο μαργαριτάρι πλέον… δώσε την μπάλα και μην μας ταλαιπωρείς παλικάρι μου…


Σιμάο: είπαμε, το ποδόσφαιρο είναι γιορτή, αλλά ΜΗΝ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣ ΑΛΛΟ, μάθε να πασάρεις, και αντί να χλαπακιάζεις στην Μοζαμβίκη (τι σκατά τρως εκεί πέρα??) χλαπάκιασε σίδερα μέσα στο γήπεδο, κατάπιε χιλιόμετρα, όχι μοσχάρια και γουρουνόπουλα.

Νίνης: ο πρώτος Έλληνας νέος Μέσσι… οκ...πέρα από γκεστ εμφανίσεις κατά την διάρκεια του ματς, σκέφτεσαι να αναλάβεις κάποια στιγμή ρόλο πρωταγωνιστή???και σε αγώνες που δεν είναι σκάουτερ, ξέρεις, μπορεί να γίνει ντιβιντι το ματς, ρώτα τον Ζάετς, τα λιμά που παίρναμε τότε από εκεί τα είχαμε μπανίσει…


Λέτο: κρίμα, αλλά δεν θα παίξεις στην εθνική Αργεντινής… αποδέξου το και μοίρασε καμιά πάσα… Α, και γύρνα να βοηθήσεις και λίγο στην άμυνα όταν θα ξαναπαίξουμε με την Μπάρτσα…

Γκοβού: δεν ξέρω αν είναι τόσο τίμιος όσο ο «Σάλπι» που έπαιζε μέχρι κ δεξί μπακ και τα πάντα όλα, όμως… είναι ο Γκοβού… βγάλε το γαλλικό κλειδί σου και με το άλλο το πασπαρτού (Σισσέ) ξεκλειδώστε άμυνες


Τζιμπρίλ: …αγαπώ

Γκαρσία: κάνε τα δικά σου παιχτούρα…free role, through balls & creativity freedom 18

Πλεσσι: πουλέν από το FM9-10…ειμαι θετικά προκατειλημμένος ήδη...

Συμπέρασμα, η χρονιά με αμυντικά χαφ κατσούρ-ζιλμπέρτο δεν βγαίνει, εκτός αν γίνουν νέοι κανονισμοί και το ματς γίνει 70’, το διάλλειμα του ημιχρόνου 1 ώρα και η κόκα στα αποδυτήρια νόμιμη, και η λύση δεν είναι να βάζουμε ανάμεσα τους, μπροστά τους, δεξιά-αριστερά τους, πίσω τους ή από πάνω τους τον Καραγκούνη… το ποδόσφαιρο θέλει τρέξιμο… πνευμόνια… χιλιόμετρα…

Γιάννης ο Κουβάς



Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

ΑΕΚ-ΞΑΝΘΗ 1-0: Άλλη μια αγχωτική νίκη (Αλ Καπελόνε)

 Η ΑΕΚ επικράτησε της Ξάνθης με 1-0 στο ΟΑΚΑ, αλλά μόνο ενθουσιασμό δεν προκάλεσε αυτή η εμφάνιση της ομάδας στους φίλους της. Αν και προηγήθηκε μόλις στο 4ο λεπτό με το δυνατό σουτ του Λεονάρντο έξω από την περιοχή, δεν κατάφερε να σημειώσει και δεύτερο τέρμα για να αποβάλλει το άγχος. 


Το πρώτο ημίχρονο ανήκε αποκλειστικά στην «Ένωση», που είχε τον έλεγχο του αγώνα και δημιούργησε κάποιες φάσεις χωρίς να απειληθεί από την Ξάνθη. Στο δεύτερο μέρος όμως, εμφανίστηκαν τα.. γνωστά για την ΑΕΚ προβλήματα. Το υπέρ της σκορ έκανε τους παίκτες της ΑΕΚ να επαναπαυθούν, με αποτέλεσμα σε καμία στιγμή του δευτέρου ημιχρόνου να μην κυνηγήσουν το 2ο γκολ. Έτσι, η Ξάνθη έκλεισε την «ένωση» στα καρέ της και προσπάθησε με μακρινά κυρίως σουτ να απειλήσει. Ωστόσο, δε μπόρεσε να φτιάξει κάποια κλασική ευκαιρία, ώστε να φτάσει στην ισοφάριση.


Κάπως έτσι, ο «Δικέφαλος» έφτασε στην δεύτερη νίκη του τη φετινή χρονιά, με τους οπαδούς της ομάδας να… γιουχάρουν τους παίκτες, μόλις ο διαιτητής σφύριξε τη λήξη! Κάτι το οποίο είναι απόλυτα δικαιολογημένο, αφού το θέαμα που προσέφερε η ΑΕΚ ήταν κάκιστο και με εμφανίσεις σαν τη χθεσινή δεν δείχνει να μαθαίνει από τα λάθη της! 

Οι συνθέσεις των δυο ομάδων 

AEK: Σάχα, Πατσατζόγλου, Λαγός, Μανωλάς, Δέλλας, Ντιόπ, Καφές, Λεονάρντο (74’ Γιάχιτς), Σκόκο, Μπερνς (46’Τζεμπούρ), Λυμπερόπουλος (61’Γκεντζόγλου)

ΞΑΝΘΗ: Γκσπούρνιγκ, Κομεσίδης, Βάλλας, Γκλέισον (74’ Μαρσελίνιο), Τζάγκι (58’ Σουάνης), Στρμπα, Μποάτεγκ, Βασιλακάκης (69’ Μπούγκα), Κατόνγκο, Στιούαρτ, Πόι
 
Αλ Καπελόνε


Θα μικρύνουν κι άλλο οι «μεγάλοι»; (Αλ Καπελόνε)

Με αφορμή τις δηλώσεις των ποδοσφαιριστών της ΑΕΚ μετά τον αγώνα με τη Ζενίτ στην Αγία Πετρούπολη μου δημιουργήθηκε μια απορία.. πόσο ακόμα θα μικρύνουν οι «μεγάλοι» του ελληνικού ποδοσφαίρου;

Θυμάστε τις εποχές (δεν είναι και πολύ παλιά.. μιλάω για την δεκαετία του 90 μεχρι τις αρχές του 2000) που οι ομάδες τύπου Αθηναϊκός, Εδεσσαϊκός, Παναχαϊκή, Ιωνικός, ακόμα και Ξάνθη, Ακράτητος, Καβάλα, Τρίκαλα, Απόλλων Αθηνών, Λεβαδειακός κτλ. πήγαιναν στις έδρες των ισχυρών; Σχεδόν πάντα είχαμε το ίδιο αποτέλεσμα.. 6-1, 5-0, 6-0 και στη χειρότερη τεσσάρα! Από 3 και κάτω ήταν ΑΠΟΤΥΧΙΑ!



Τέτοια σκορ έχουμε να δούμε από το 2002 και πίσω.. Κοντεύει μια δεκαετία! Για συγκρίνετε εκείνα τα παιχνίδια με τα τωρινά.. Πανηγύρια στον Ολυμπιακό που επικράτησε 2-0 της Κέρκυρας στο Καραϊσκάκη.. Απόλυτη ικανοποίηση στον Παναθηναϊκό μετά τη νίκη του με 2-1 επί του Πανιωνίου στο ΟΑΚΑ.. Ύμνοι στην ΑΕΚ για την δύσκολη νίκη της με τον Πανσερραϊκό και ικανοποίηση για τον βαθμό που τσίμπησε από τον Αστέρα Τρίπολης στο ΟΑΚΑ.. «Πάλι καλά» λένε στον ΠΑΟΚ που κατέκτησαν μια δύσκολη νίκη μέσα στην Τούμπα εναντίον του Πανσερραϊκού και πήραν το Χ από τον Ολυμπιακό Βόλου!

Δεν ξέρω αν φταίνε οι ξένοι παίκτες ή κάτι άλλο.. Ξέρω όμως ότι η ψαλίδα μεταξύ μικρών και μεγάλων στην Ελλάδα έχει κλείσει.. Και το χειρότερο απ’ όλα, η ψαλίδα έκλεισε όχι επειδή μεγάλωσαν οι μικροί…


Οι απορίες του Αλ:

1: Άλλον αγώνα είδα εγώ; Αν κάποιος διαβάσει δηλώσεις των παικτών της ΑΕΚ μετά το ματς με τη Ζενίτ θα νομίζει ότι η Ένωση κέρδισε τουλάχιστον 0-2, πολύ χαλαρά κιόλας..

2: Πότε επιτέλους θα βάλουν πρόστιμο στις κλισέ δηλώσεις; Σε κάθε αγωνιστική ακούμε τουλάχιστον από 1 φορά το καθένα από τα παρακάτω: κοιτάμε το κάθε ματς ξεχωριστά, στο τέλος θα κάνουμε ταμείο, παίζω σε όποια θέση με βάλει ο προπονητής, δεν έχει σημασία η δική μου απόδοση αλλά να νικάει η ομάδα, έχουμε ακόμα 5 τελικούς, σεβόμαστε αλλά δε φοβόμαστε τον αντίπαλο..

3: Α ρε ένας Μουρίνιο που σας χρειάζεται…


Αλ Καπελόνε

Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010

Μπορούν τα παλικάρια ή δε μπορούν; (ΠΑΟ) (Μιχάλης ο έξω δεξιά)

Όταν στην αρχή της φετινής αγωνιστικής σεζόν, όλοι οι φίλοι και παράγοντες των πρασίνων ονειρεύονταν έναν ουτοπικό Παναθηναϊκό, με κάποια μεγάλα ονόματα να αποκτούνται και μεγάλους στόχους και υποσχέσεις να εμφανίζονται στον ορίζοντα της ομάδας, μάλλον κάτι δεν είχαν δει καλά...
 
Οι πράσινοι "πονούσαν" στο κέντρο της άμυνας, με τον Boumsong να έρχεται να δώσει την υπόσχεση για μια ισχυρή αμυντική γραμμή στην μετά-Χένρικσεν εποχή. Όμως μέχρι στιγμής εμφανίζεται κατώτερος των προσδοκιών!

Με βάση τα μέχρι τώρα δεδομένα, δυστυχώς ο Παναθηναϊκός δεν έχει καταφέρει να βρει τον άξιο αντικαταστάτη του πανέξυπνου Δανού, αφού ο πλέον έμπειρος και βασικότερος στα πλάνα των προπονητών του είναι ο Γιόσου Σαριέσκι...Κάτι θα ξέρουν αυτοί που εμείς δεν μπορούμε να καταλάβουμε.


Όσον αφορά τον Λουκά Βύντρα, τι μπορώ να πω εγώ από την στιγμή που θεωρείται αναντικατάστατος στο δεξί άκρο της άμυνας.

Σίγουρα έκανε μια αρκετά καλή χρονιά πέρσι όμως αν μια ομάδα με ιστορία και φιλοδοξίες σαν τον Παναθηναϊκό μπορεί να καλύψει της ανάγκες της, που δεν είναι μόνο στο αμυντικό κομμάτι αλλά και στην επιθετική ανάπτυξη, με τον Λουκά Βύντρα τότε δεν υπάρχει κάτι άλλο να πούμε.

Για να παίξεις πάντως σύγχρονο ποδόσφαιρό θεωρώ ότι δεν αρκεί μόνο το φιλότιμο!


Μια "ανοιχτή πληγή" ακόμα για τον Παναθηναϊκό ήταν η κεντρική του γραμμή. 

Οι "γηραιότεροι" Κώστας Κατσουράνης, Ζιλμπέρτο Σίλβα και Γιώργος Καραγκούνης που κατά την περσινή τους χρονιά δεν μπορούμε να πούμε οτι προσέφεραν με τα τρεξίματά τους παρά μόνο με την εμπειρία τους, φορτώθηκαν άλλον έναν χρόνο στην πλάτη τους και χάσανε ακόμα περισσότερο από την έκρηξη, την ταχύτητα και την όρεξή τους στο γήπεδο, αν θέλετε!


Σε αυτή την "ανοιχτή πληγή", προπονητής και διοίκηση έριξαν αλάτι αφού δεν αποκτήθηκαν κεντρικά χαφ που να μπορούν να μαρκάρουν και να τρέξουν. Αποκτήθηκαν ο μεγάλος Λουίς Γκαρσία, που σίγουρα δεν αποκτήθηκε για τους λόγους που προανέφερα και ο Πλεσσίς που δεν πείθει!

Ο Κλέϊτον που μπορεί να βοηθήσει δεν παίζει, ένας παίκτης σαν τον Ίβανσιτς δεν ταίριαζε στην τακτική της ομάδας, ο Δημούτσος αν και είναι καλά και ταλαντούχος, δεν αγωνίζεται και τα "άστρα" αργοσβήνουν. Ο Νίνης είναι πολύ "λαϊτ" φέτος και ο Σιμάο φεύγει για να αγωνιστεί σε φιλικό της χώρας του και γυρνάει με 5 παραπανίσια κιλά σε 3 μέρες. 



Αποκτήθηκε ένα μεγάλο όνομα για  παρτενέρ  του Τζιμπρίλ Σισσέ , ο Σίντνει Γκοβού και όπως φάνηκε στο παιχνίδι με τη Μπαρτσελόνα, αν είχαν βοήθεια θα μπορούσαν να κάνουν μεγάλα πράγματα με τη φαντασία και την εκτελεστική τους δεινότητα αντίστοιχα. Όμως, τα πράγματα δεν ήταν έτσι, αφού ο ΠΑΟ δεν είχε αρχή και τέλος και φυσικά δεν είχε ούτε μέση!

Και αν μου πείτε ότι η Μπαρτσελόνα δεν έχει αντίπαλο στο χορτάρι και δεν είχε τύχη το "τριφύλλι" θα σας πω ότι έχετε δίκιο, όμως τα προβλήματα υπήρχαν και φάνηκαν στο παιχνίδι με την Κοπεγχάγη, όπου ήταν δύσκολο να βρει κανείς το χειρότερο παίκτη, αφού πολλοί διεκδικούν αυτό τον τίτλο.


Και το χειρότερο από όλα, εκεί που ο Παναθηναϊκός φαινόταν να βρίσκει ένα αξιόπιστο τερματοφύλακα στο πρόσωπο του Τζόρβα, αυτός θυμίζει τον περσινό Γκαλίνοβιτς. Αυτό και αν είναι είδηση!

«Χάος» είναι ο χαρακτηρισμός για την κατάσταση που επικρατεί στους πράσινους  και σίγουρα κάτι δεν πάει καλά, αφού η ομάδα είναι καρμπόν η κάκιστη ομάδα του περσινού Ολυμπιακού, του οποίου την κατάληξη θυμόμαστε.  Όλα αυτό δείχνουν ότι κάτι διαφορετικό πρέπει να γίνει, αφού οι πρώτες γκρίνιες άρχισαν και για το Νίκο Νιόπλια.


Μήπως ο Ντούσαν Μπάγεβιτς πλησιάζει όλο και περισσότερο στο στρατόπεδο των πρασίνων;

Αυτή η αγωνιστική ίσως είναι η και η καθοριστικότερη…

Με εκτίμηση και απέραντη αγάπη προς τους ήρωες των γηπέδων και προς τους αναγνώστες μας…

Υ.Γ: Για τα προβλήματα της ανάπτυξης του Παναθηναϊκού έχω μία αξιόπιστη λύση να προτείνω αλλα κοστίζει λίγο... 

Μιχάλης, ο έξω δεξιά 






Παραμένει αήττητος (ΠΑΟΚ) (Μιχάλης ο έξω δεξιά)

Στην πρώτη θέση του ομίλου του (Europa league) φιγουράρει ο ΠΑΟΚ, μετά τη νίκη απέναντι στη Ντιναμό Ζάγκρεμπ και πλέον οδηγεί την κούρσα, με την τύχη να βρίσκεται στα χέρια του.

Ο Παύλος Δερμιτζάκης χαρακτηρίζεται από σοβαρότητα και φαίνεται να έχει «άστρο» στην Ευρώπη, αφού ο ίδιος και η ομάδα του παραμένουν αήττητοι σε όλες τις φετινές ευρωπαϊκές διοργανώσεις.  

Σε όλα τα φετινά ματς, οι ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ δείχνουν από το πρώτο λεπτό διάθεση, πάθος και σιγουριά για ένα θετικό αποτέλεσμα. Με λίγα λόγια είναι τα αφεντικά στο γήπεδο.


Εκτός από το τρίποντο της νίκης, προέκυψε ένα ακόμα μεγάλο κέρδος για τον Παύλο Δερμιτζάκη και αυτό δεν ήταν άλλο από το Ζουέλα, ο οποίος αγωνίστηκε για πρώτη φορά φέτος και κέρδισε πολλές προσωπικές μονομαχίες απέναντί στο γνωστό σε όλους από τη θητεία του στον ΠΑΟ Άντε Ρουκάβινα, που αποτελούσε και τη μεγαλύτερη απειλή για την εστία του Κρέσιτς. Έτσι, ο προπονητής της Ντιναμό  αναγκάστηκε να τον αντικαταστήσει.

Ο «εκρηκτικός» Κρέσιτς ήταν αρκετά καλός, εμπνέει εμπιστοσύνη και δικαίως αγωνίζεται κάτω από τα δοκάρια.


Προβλήματα; Σίγουρα υπάρχουν, αφού το κέντρο του ΠΑΟΚ ξέρει μπάλα, αλλά είναι πολύ βαρύ με Πάμπλο Γκαρσία και Βλάνταν Ίβιτς.  Όμως επειδή στο ποδόσφαιρο δε μετρά η προσπάθεια αλλά το αποτέλεσμα, κανείς δε μπορεί να πει το παραμικρό μέχρι στιγμής, αφού στα όρια του δυνατού και τρέχουν και προσφέρουν, με το δεύτερο να συνεχίζει να σκοράρει, χαρίζοντας βαθμούς στο δικέφαλο του βορρά. 


Όσον αφορά το πρωτάθλημα της Super League, δε γνωρίζω αν ο ΠΑΟΚ θα πραγματοποιήσει μια πορεία σαν την περσινή, παρόλο που ο Θοδωρής Ζαγοράκης υποσχέθηκε πρωτάθλημα στους φίλους της ομάδας. Κόντρα σε κλειστές άμυνες δυσκολεύεται και χάνει απόσταση από την κορυφή της βαθμολογίας, από νωρίς κιόλας. 

Κάθε επιτυχία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις ευχόμαστε στο δικέφαλο και πολλά συγχαρητήρια του απονέμουμε για τη μέχρι τώρα του πορεία και προσφορά από βαθμολογικής πλευράς, την οποία η Ελλάδα έχει ανάγκη και όπου οι θεωρητικά ισχυρότεροι ελληνικοί σύλλογοι δεν τα κατάφεραν τόσο καλά μέχρι τώρα…

Μιχάλης, ο έξω δεξιά